Poland(o) from Orlando – day 2

Dzień 2. – 21 września

Dzień bardzo roboczy. Ale po kolei.

Przede wszystkim różnica czasu daje o sobie znać: pierwsza pobudka następuje o 1:20, kolejna przy telefonie z Polski o 2:00, a o 5:00 postanawiamy z Mirkiem, że jednak zapalamy światło i zaczynamy dzień. Dzięki temu z balkonu robię zdjęcie – Orlando o świcie.

Bardzo głodny, po 7. wyruszam na poszukiwanie śniadania. Podczas kolejnego mojego pobytu w Stanach okazuje się, że taniość tutaj to duży mit. Najpierw wstępuję do Starbucksa, ale ostatecznie decyduję się na śniadanie hotelowe w niebagatelnej cenie 29 USD.

Cześć naszej ekipy mieszka w sąsiednim hotelu, oddalonym o około 1 km. Niby niedaleko i z okien widać oba budynki, ale juniorzy zaliczyli ekstremalne przejście przez miasto, czyli miejski tor przeszkód w celu dostania się do miejsca gry, łącznie z przebiegnięciem przez sześciopasmową ulicę. Tu nikt nie chodzi pieszo i my również musimy się dostosować. W ostatniej chwili zatrzymuję nasze młode juniorki, które postanowiły wybrać się na pieszą wycieczkę do najbliższego sklepu… Zapada decyzja o wypożyczeniu samochodu, którym część ekipy będzie dojeżdżać i dzięki któremu łatwiej nam będzie robić zakupy. Żeby było taniej, wracamy do wypożyczalni na lotnisku.

Wypożyczonym samochodem sprawnie załatwiamy dzisiaj wszystkie formalności – opłacenie hoteli, zameldowanie się, rejestrację drużyn oraz oczywiście zrobienie zakupów. Zakupy, zakupy, zakupy… Część ekipy zrobiła zakupy spożywcze, a pozostała cześć… Zdjęcia mówią wszystko… Może jednak w tej Ameryce jest tanio?

Zdjęcia dzięki uprzejmości Moniki.

To wszystko zajmuje nam czas do późnego popołudnia. Wieczorem zaś szykowaliśmy się na Ceremonię Otwarcia. No cóż, o samej ceremonii mogę powiedzieć, że się odbyła. I chyba to jest za dużo w tym temacie.

Serwowano popcorn…