Sprawa dotycząca naszych zawodników trwa od jesieni. W wywiadzie, którego udzielałem w grudniu dla „Brydża”, napisałem:

Nie można chować głowy w piasek i liczyć, że te sprawy jakoś przyschną. Jeśli chodzi o sprawę polską, to muszę powiedzieć, że nasza ekipa, będąc na Bermuda Bowl, stanęła przed strasznie trudną decyzją i problemem. To, czego mi zdecydowanie zabrakło, to natychmiastowej reakcji. Dla polskiego brydża ważnym byłoby, żeby podejrzenia w stosunku do naszej pary jak najszybciej i bezkompromisowo wyjaśnić. Ale żeby tak mogło się stać, powinniśmy działać, i wtedy na miejscu, gdzie początkowo materiały były skromne i słabe, i później, gdy zarzuty stały się poważniejsze. Dwa aspekty sprawy rozwiązano kuriozalnie. Pierwszy, że natychmiast nie wydano na miejscu żadnego komunikatu. Powinien zawierać z grubsza takie sformułowania: zgadzamy się (lub nie), przyjmujemy do wiadomości decyzję, ale uważamy, że materiał nam dostarczony nie zawiera żadnych podstaw do zawieszenia pary, dopełnimy jednak wszelkich starań, żeby sprawę wyjaśnić i służymy szeroką pomocą powołanym komisjom, sami powołamy komisję, ale na razie uważamy, że zarzuty są bezpodstawne i nie widzimy podstaw do wycofania się z imprezy. Komunikat, powołanie specjalnej komisji – to była potrzeba chwili. Prezes, wiedząc, że sytuacja jest poważna, wybrał moim zdaniem najgorszą taktykę z możliwych – przeczekanie. Chyba niestety przeważyła chęć pozostawienia sprawy do „przyschnięcia”. Drugi kuriozalny aspekt to fakt, że prezes poważnego sportowego związku, za jaki uważamy PZBS, napisał, że „…nie ma szans, aby w Polsce znaleźć trzech-pięciu wysokiej klasy zawodników, którzy byliby w pełni obiektywni przy rozpatrywaniu zarzutów wobec pary Balicki-Żmudziński”. Nie zamierzam przesądzać o winie pary, ale skoro jesteśmy związkiem sportowym, to musi istnieć sposób, aby stwierdzić winę lub potwierdzić niewinność.

A teraz zaczynamy zbierać owoce tych zaniechań i zaniedbań. Na stronie PZBS pojawił się komunikat: „Na podstawie pkt 10. podpunkt 1.1 regulaminu Drużynowych Mistrzostw Polski Wydział Gier PZBS w meczu barażowym pomiędzy AZS Wratislavia I Wrocław i Connector Poznań zaplanowanym w terminie 6-7 maja 2016 we Wrocławiu na skutek odmowy rozegrania meczu przez drużynę Connector Poznań na podstawie punktu 7 podpunkt 1.1 regulaminu DMP nie uznając przyczyny nierozegrania meczu jako usprawiedliwiającej orzeka walkower na rzecz drużyny AZS Wratislavia I Wrocław. Cezary Balicki nie został zawieszony w prawach zawodnika przez żadną brydżową organizację (WBF, EBL, ACBL, PZBS). Ma prawo grać na całym świecie.”

Najpierw nie zrobiono nic w sprawie i chciano, żeby „przyschła”, a teraz powołujemy się na to, że do tej pory żadna organizacja nie wydała komunikatu o zawieszeniu zawodnika. Skoro tak, to dlaczego nie rozważano powołania pary BŻ  na najbliższe Mistrzostwa Europy lub Olimpiadę we Wrocławiu. Mogą grać na całym świecie… i gdzie w tym świecie zagrali? Czy ktokolwiek z działaczy, a może i kolegów-zawodników odważyłby się teraz pojechać na jakiekolwiek zagraniczne zawody z parą BŻ w składzie (z moich informacji wynika, że w zawodach ACBL nie byliby po prostu dopuszczeni)? Tak samo drużyna AZS nie pojechała na Puchar Europy. Z jakiego powodu?

Tyle słyszałem ostatnio z ust Staszka Gołębiowskiego słów, żeby nie dzielić, tylko łączyć. Nie bardzo wiem, w jaki sposób decyzja o wystawieniu Cezarego Balickiego do składu ma łączyć środowisko brydżystów. W środę – dwa dni przed meczem – kapitan drużyny AZS, rozmawiając ze mną o sprawach wyborczych, zapytał czy uważam, że on może wystawić tych zawodników. Mocno się zdziwiłem i odpowiedziałem, że nie bardzo rozumiem, dlaczego zwraca się z tym pytaniem do mnie. Jeżeli chodzi o prywatną opinię – to ja zdecydowanie odradzam wystawianie. Dostałem odpowiedź, że to ma być gest solidarności z zawodnikami i wiara w ich niewinność. Ale szanowny wiceprezesie – chyba nie tak tę niewinność należy udowadniać. I kieruję te moje słowa do wszystkich osób z obecnego prezydium zarządu.

Cały ten mój wywód nie oznacza, że przesądzam o winie lub niewinności pary, bądź odmawiam im prawa do obrony dobrego imienia. Chodzi głównie o zaniechania i zaniedbania, jakie w tej sprawie popełniono.